نصب و سیم‌بندی

نصب صحیح، پایهٔ هر سامانهٔ پایدار است. نخست باید مسیر DC طراحی شود: طول کابل، جنس هادی، دمای محیط و جریان حداکثر، چهار عامل تعیین‌کنندهٔ مقطع هستند. هدف، نگه‌داشتن افت ولتاژ در محدودهٔ مجاز و پیشگیری از نقاط داغ است. برای مسیرهای طولانی، افزایش ولتاژ رشته یا افزایش مقطع هادی، راهکارهای معمول‌اند که باید با الزامات عایقی و مکانیکی تطبیق داده شوند.
حفاظت DC—اعم از فیوز یا کلید—باید بر مبنای جریان پیوسته، جریان اتصال کوتاه محتمل و منحنی قطع انتخاب شود. استفاده از تجهیزات با ظرفیت قطع ناکافی، ریسک آسیب به رشته و تجهیزات پایین‌دستی را افزایش می‌دهد. در رک و کابینت، چیدمان باید امکان دسترسی سریع به اتصالات، حفاظت‌ها و سنجش‌ها را فراهم کند. کابل‌های هم‌طول برای شاخه‌های موازی، توازن جریان را به‌طور محسوس بهبود می‌دهند.
در مرحلهٔ اجرا، گشتاور اتصالات طبق توصیهٔ سازنده کنترل شود؛ اتصال شل می‌تواند به گرم‌شدن نقطه‌ای، افت راندمان و رخدادهای ناخواسته منجر شود. برچسب‌گذاری واضح پلاریته، شمارهٔ رشته‌ها و مسیر، خطای انسانی را کاهش می‌دهد. مسیر کابل‌ها باید از منابع EMI/EMC دور باشد و شعاع خمش استاندارد رعایت شود. Earthing & Bonding صحیح رک‌ها و شینه‌ها، هم ایمنی و هم عملکرد را بهبود می‌دهد.
پیش از تحویل، چک‌لیست راه‌اندازی شامل بررسی پلاریته، اندازه‌گیری ولتاژ بی‌باری رشته، تست عملکرد حفاظت‌ها، صحت آلارم‌ها و ثبت دما/گشتاور، کامل شود. همهٔ این داده‌ها به‌عنوان سند «Day-0» در لاگ پروژه ذخیره شود تا در نگهداشت بعدی مرجع باشد. این هاب با الگوهای فرم، نمودار افت ولتاژ و فلوچارت تحویل‌گیری، اجرای دقیق و تکرارپذیر را برای تیم شما ممکن می‌کند.